آب انبارهای ورزنه
از ویژگیهای مناطق صحرایی و کویری و دشتهای پهناور و خشک مخازن سر پوشیده‌ای با ظرفیتهای قابل ملاحظه‌ای برای ذخیره آب مورد نیاز مردم قراءو قصبات است.
در سطح جلگه رویدشت میزان نزولات جوی سالانه در حدود ۸۰ میلیمتر و بسیار ناچیز است، به همین جهت تأمین آب اهمیت والایی برای روستاییان دارد، لذا از روزگاران باستان در اکثر روستاها آب انبارهایی ساخته شده که بعضی از آنها هنوز هم موجود است. قدیمی‌ترین آب انبارها در شرق اصفهان در کاشان و آب انبارهای کوی کوشک صفی ۱۰۳۷ هجری ساخته شده است که برای جلو گیری از آلودگی آبها در انبارها شیوه خنک کردن آن استفاده از بادگیرها بوده و برای هرآب انبار یک تا چهار برج خنک‌کننده بادگیری می‌ساخته‌اند.
تأمین آب آب انبارهای ورزنه در موقع طغیان آب زاینده رودانجام می‌گرفته و آب مورد نیاز ۶ ماهه آن را تأمین می‌کرده است ولی بقیه روستاهاآب، آب انبارها را از طریق قناتها تأمین می‌کرده‌اند.
آب انبارها بدنه‌ای استوانه شکل دارند و بیش از یک سوم(۳/۱) ظرفیت آنها در زمین نهفته است.
روی مخازن آب مسقفی مخروطی «گنبدی» دیده می‌شود که در راس یا اطراف آن بادگیرهایی ساخته‌اند. برداشت آب از طریق راه پله‌هایی که معمولاً عمقش با گودی آب انبارها برابر و یا حدی پایین‌تر است انجام می‌شود و با شیری که در بعضی آب انبارها تعبیه شده آب آن تخلیه می‌شود. ظرفیت آب انبارها در روستاها متفاوت و بستگی به جمعیت و پراکندگی محلات دارد. در ورزنه تعداد آب انبارها از بقیه مکانها بیشتر است.
آب انبارهای ورزنه عبارتنداز:
۱- آب انبار حاج محمد جعفر ورودی شهر ورزنه و دارای برج خنک‌کننده (بادگیر) است.
۲- آب انبار حاج میرزا که در حاشیهٔ شمالی ورزنه قرار دارد.
۳- آب انبار میرزا علی که مخروبه است.
۴- آب انبار حاج غفور که در محلهٔ عسکریه فعلی (حاج غفور قدیم) قرارداشته و تخریب شده است.
۵- آب انبار حاج کریم که در محلهٔ قدیمی کریم (کوچه شهید سعیدی خیابان بهشتی) واقع شده و قدمت ۴۰۰سال دارد و تخریب شده است.
۶- آب انبار کوده که کلمه «کو» به معنی بیرون و کوده به معنی :بیرون ده می‌باشد.
۷- آب انبار مسجد که در کنار مسجد جامع قرار دارد.
۸-آب انبار معصوم که در شرق ورزنه قرار دارد و قدمتی بیش از 280 سال دارد.